Rozdział 1

* 2 lata później

Wzięłam głęboki wdech i delikatnie dotknęłam lekkiego materiału mojej sukienki. Dziś miała odbyć się elegancka uroczystość z okazji moich osiemnastych urodzin.
Ze względu na to, że ojciec przejąć najwyższą posadę w firmie, której pracował, byłam skazana na "bal" z tej że oto okazji. Od trzech tygodni ćwiczyłam również taniec, który miał otworzyć całą te "impreze".
Jak zawsze, nie było jakiego kolwiek sprzeciwu i to było chyba jedną z niewielu rzeczy, które nie zmieniły się po tym jak zrobiłam TO.
Z mojego zamyślenia wyrwał mnie dźwięk otwieranych drzwi, a już po chwili w lustrze zobaczyłam odbicie chudej, wysokiej, z długimi włosami - blondynki. Miała na sobie bardzo ładną zwykłą niebieską sukienkę bombkę, która idealnie pasowała do koloru jej oczu jaki i do odcienia skóry. Ona była idealna.
- Siadaj - rozkazała, a ja grzecznie wykonałam jej polecenie i usiadłam przy mojej toaletce. Alison wyjęła z szuflady różnego rodzaju i koloru cienie do oczu,  pomadki, szminki, tuszę i wiele innych rzeczy. Zrobiła mi delikatny makijaż, i już po chwili zajęła się moimi włosami. Nie było z nimi jakiegoś większego problemu, ponieważ były one krótkie - do ramion - i lekko kręcone.
- Dzięki - odezwała się, kiedy chciała bez słowa opuścić mój pokój.
- Nie ma za co - uśmiechnęła się, pokazując idealnie białe proste zęby - Przepraszam, ale muszę iść do NIEGO, pomóc mu wybrać koszulę na wieczór. Do zobaczenia.
Wypowiedziałam krótkie "hej" którego dziewczyna i tak nie usłyszała, bo po swoich słowach opuściła pomieszczenie.
Niego jest to chłopak mojej siostry. Nie wiem kim on jest, nigdy go nie widziałam i nie wiem nawet jak ma na imię, ale dziś ma się to zmienić. Rodzice i ja mieliśmy go poznać na urodzinach.
Czas minął szybko i zanim się obejrzałam musieliśmy już wychodzić. Poprawiłam swoją sukienkę koloru mięty i ostatni raz zerknęłam w lustro. Ze stolika zgarnęłam torebkę i zeszłam na dół, gdzie czekał już na mnie Liam.
- Cześć - przywitałam się z nim, a on złapał mnie za rękę i zaprowadził do swojego czarnego sportowego auta - Jednak udało Ci się ich przekonać.
- Nie było to nawet takie trudne. Znają mnie całe moje życie i wiedzą, że nic Ci się nie stanie.
Resztę drogi przebyliśmy w ciszy. Liam to mój przyjaciel od urodzenia.  Wysoki i bardzo przystojny brunet o czekoladowych oczach i krótkich idealnie wystrzyżonych włosach. Tej nocy jest moim partnerem do tańca i towarzyszem tej nudnej dziecinady .
Weszliśmy do środka, a ludzie kiedy mnie zobaczyli zamilkli. Ścisnęłam mocniej rękę przyjaciela, a on lekko się uśmiechnął dając mi otuchy. Przełknęłam gulę w moim gardle. Nigdy nie lubiłam być w centrum uwagi, a zwłaszcza przed obcymi mi ludźmi. W życiu nie widziałam ich na oczy.
Muzyka ucichła a wszyscy zebrani zaczęli śpiewać mi Sto Lat, a kiedy ucichli grzecznie podziękowała i udałam się do naszego stolika, gdzie byli już moi rodzice i Alison, jednak bez swojego chłopaka. Blondynka lekko głową wskazała na łazienkę, co zapewne miało oznaczać, że właśnie tam on się  teraz znajduję.
- Camille, Liam. Już czas - oznajmił ojciec, a Liam wstał i podał mi rękę. Chwyciłam ją i razem z moimi rodzicami ruszyliśmy na środek parkietu. Z nami też kilka innych osób których nie znałam i Alison z nim. Nie mogłam zobaczyć jego twarzy, ponieważ stał tyłem do mnie, a przy tańcu byłam zmuszona patrzeć Liamowi i oczy. Nadszedł ten moment w układzie, kiedy wymieniamy się partnerami. Najpierw tańczyłam z tatą, później synem dyrektora firmy, kilkoma współpracownikami taty i na końcu nadszedł czas na tego chłopaka.
Nie pewnie podniosłam głowę by na niego spojrzeć.
Serce zabiło mocniej i nagle zapomniałam kroku. Zielone tęczówki dokładnie lustrowały moją twarz.
Nie mogłam uwierzyć, że to dzieje się na prawdę.
- Camille - powiedział cicho. Obrócił mną i znowu spojrzał w oczy - Nie wierzę.
Nie zdążyłam nic powiedzieć, ponieważ sekundę później już byłam w ramionach Liama, i zakończyliśmy ten cały cyrk. Od razu gdy skończyliśmy udałam się do łazienki. Spojrzałam na swoje odbicie w lustrze. Wspomnienia wróciły.
                       

Siedziałam przy barze, obserwując jak Liam tańczy z jakąś cytatą blondynką. Czułam coś do niego, jednak nie miałam odwagi mu tego wyznać. Był moim przyjacielem.
 W oddali zobaczyłam Holly i Vanessę, które stały i rozmawiały, a obok nich dwoje bardzo przystojnych chłopaków. Tylko ja siedziałam przy barze i co raz to zamawiałam kolejne drinki. Niespodziewanie obok mnie usiadł zielonooki brunet z kręconymi włosami.
- Dwa drinki proszę - powiedział zachrypniętym, seksownym głosem, a następnie zwrócił się do mnie - Jestem Harry.
Uśmiechnął się co odwzajemniłam i podałam mu dłoń.
- Camille. 
   
Pamiętam każdy szczegół z tego wieczoru, choć zrobiłabym wszystko by ktoś wymazał to z mojej głowy.
Po kilku minutach wróciłam na salę.
- Szukałem Cię - Liam podbiegł do mnie i mocno przytulił - Musi to być dla ciebie szok.
On jako jedyny wiedział co wtedy się wydarzyło i wspierał mnie na każdym kroku. Zaoferował mi nawet pomoc w szukaniu go, jednak nie chciałam tego robić. Zależało mi tylko na wymazaniu wszystkiego z nim związane, a on po 2 latach pojawia się i jeszcze okazuję się chłopakiem Alison.
- Dzięki Liam - szepnęłam mu do ucha, całując jego policzek. Razem poszliśmy do stolika.
- Cam to Harry - powiedziała przyciągając go do siebie.
- Wiem - mruknęłam cicho i usiadłam.
Ali spojrzała na mnie zaskoczona,  Harry również  mocno zaciskając przy tym szczękę. Chyba nie chciał by ktokolwiek o tym wiedział.
- Poznaliśmy się teraz jak tańczyliśmy - powiedział i zrobił to samo co ja.
- Tak - potwierdziłam nerwowa zaciskając materiał sukienki w pięści.

Upiłam kolejny łyk szampana patrząc jak Alison z Harrym ciągle szepczą sobie coś do uszu śmiejąc się przy tym. Nie byłam zazdrosna - lub  może nie przyjmowałam do siebie takiej myśli - po prostu wkurzało mnie to, że kiedy to robił kątem oka spoglądał na mnie. Popatrzył na blondynkę, lekko ją pocałował i wstał.
Usiadł dwa krzesła od dziewczyny, akurat na tym co jeszcze parę minut temu obok mnie siedział Li.
- Możemy się przejść? Na tyłach jest piękny ogród - szepnął mi do ucha - Powiedziałem Alison, że chce Cię tylko bliżej poznać.
- Jasne - nie okazując żadnych emocji wstałam i szłam za chłopakiem. W moim brzuchu rozpoczęła się istna trzecia wojna światowa kiedy widziałam w jak seksowny sposób się porusza, a ten jego tyłek... Kiedy zdałam sobie sprawę, że patrze się na jego pośladki, spojrzałam na jego sterczące na wszystkie strony włosy. Wyglądały tak, jakby jeszcze parę minut temu Alison zatapiała w nich swoje palce, krzycząc głośno jego imię. Nie wiadomo czy przed wyjściem tego nie robili.
Ogarnij się Camille. To tylko chłopak Ali. Kolejny. - powtarzałam w myślach.
Na szczęście już byliśmy na zewnątrz, a pokręcony usiadł na huśtawce. Zrobiłam to samo tylko na drugiej. Lekko odpychając się nogami o ziemię, pomału zaczęłam się bujać.
- Minęło sporo czasu - przyznałam mu racje - Słuchaj Alison nie może się dowiedzieć, okey? Nawet tego, że Cię tam poznałem, jasne?
- Uważasz mnie za głupią? Chyba zauważyłam, że nie chcesz żeby wiedziała, wiec nic nie powiem - podniosłam głos.
- Zmieniłaś się, Camille - i ten sposób w jakim wypowiadał moje imię sprawiał, że dostawałam gęsiej skórki i od razu musiałam powstrzymywać się od tego by nie podnieść ust ku górze - Wyładniałaś - Jego ręka niby przypadkiem dotknęła mojej. Poczułam przyjemne dla mnie ciepło, akurat w miejscu, którego dotknął. Od razu zabrałam ręke - kiedyś ci to nie przeszkadzało.
- To wszystko? Bo tak się składa, że Liam na pewno mnie szuka - wywróciłam oczami, chcąc udawać, że mam to gdzieś.
- I tak wiem, że ci się podobam. Nie udawaj - wiedziałam, że się uśmiecha jednak nie spojrzałam już na niego tylko weszłam z powrotem do budynku, chcąc zakończyć to wszystko i znaleźć się w domu.



Oto pierwszy rozdział. Mam nadzieję, że się wam podoba. Przypominam o zapoznaniu się ze zwiastunem i bohaterami oraz zapraszam do dodawania się do obserwatorów. Chciałabym was również poprosić o polecanie bloga, jeśli oczywiście chcecie :)